تقاضا
عمــــریست طلب دارم دیدار تــــو بنمایی
خــــــوشبخت شوم آندم یکبــــار اگر آیی
در خـــــــواب ترا بینم ، بیـــدار نمی بینم
خواهم که به بیداری با مـــــــن تو بیاسایی
با صد غم و صد محنت در هجر تو می سوزم
باید تو مـــــرا زین غم آزاد بفــــــــرمایی
در گــــوشه ء می شینم تنهـــــای تنِ تنها
باخــــــود سخنـی دارم از عشق تعــالایی
گــــاهی که قلم دارم در کـــــاغذ مینوسم
مجمـــــوعه شد تکمیل در این همه تنهایی
اشعـــــار سرا پا غم ، با لعن مــــلال انگیز
دارد همه این دفتـــــــر با این همه کوتایی
چندان ز فــــــــــراق تو بگریستم و نالیدم
بر من نه توان پاید نه صبــــــــر و شکبایی
محروم وصــــــــالم من دریاب مرا ایدوست
باخـــــــــود بنشان یک جا در عالم بالایی
نگــــــذار ازاین بیشم آواره در این دنیــــا
پیــــــــوند نما روحم در اصــــــل اولایی
یارب به تــــــو می گویم مقصود مـرام خود
منظــــــور نما عرضم با متــــن تقاضا یی
این خواست تو ای خسرو مقبــول خد ا آمد
پس بر تو مبـــــــــارک باد دیدار تمنایی
خسرو زیباکیان